Intentando recuperar a memoria do río, pescudamos para atopar zonas de baño antigas e só atopamos referencias dunha: a praia de Conxo, que parece ser estaba no grande meandro que forma o Sar na finca do psiquiátrico. Con ese nome está claro que non é unha zona de baño calquera, porque esta era a praia onde ía bañarse a burguesía da cidade, o que se cadra explica que Carmiña, a protagonista de La Casa de la Troya, paseara ata Pontepedriña …

O carballo común (Quercus robur) é a nosa árbore máis popular. Á súa sombra aínda agora se celebran centos de festas e antano tamén feiras de gando. Se existe algunha árbore que se identifique con Galicia e, en particular, con Compostela, esa é o carballo.
O Carballo do Banquete de Conxo, con máis de 250 anos de vida, é a árbore máis veterana do histórico Bosque do Banquete de Conxo.

Entre 1852 e 1855 Galicia estivo afectada por graves crises económicas. A comarca compostelana viuse especialmente prexudicada en 1853 dando lugar ao que se coñece como “ano da fame”. Nese ano, as inclemencias metereolóxicas provocan a perda da maior parte das colleitas e unha gran carestía do gran, así como o peche de importantes casas comerciais. Por este motivo prodúcense graves alborotos, altercados e motíns que levan ás autoridades a declarar o estado de sitio.

A historia de Santiago de Compostela está intimamente ligada aos carballos e ás carballeiras. Segundo relata o Códice Calixtino, de 1139, os discípulos do Apóstolo Santiago, Teodoro e Atanasio, trasladaron o seu corpo dende Padrón ata o Liberum Donum –bosque Libredrón-, unha frondosa fraga onde foi enterrado arredor da cal naceu a cidade de Compostela. Santiago é a cidade galega con máis carballeiras nos seus parques, entre as que cabe salientar a de Santa Susana e a de San Lourenzo pola súa situación e antigüidade

Despois de abandonar un espazo aberto e tan rico e singular como as Brañas de Sar, co seu sistema agrícola ancestral, a arquitectura da auga fosilizada en muíños, canles e outros elementos, e unha flora e fauna específicas de ecosistemas húmidos, o Sar pasa a Pontepedriña e comeza a ser apertado polos montes.

Os primeiros datos de poboación datan da Idade de Ferro e atópanse en Volta do Castro, falamos do xacemento prehistórico do Castriño de Conxo, composto por un castro prerromano e un dos petróglifos máis famosos de Galicia con gravados de diferentes armas da época como espadas, escudos, alabardas…
Na interesante historia de Conxo podemos destacar entre outros os seguintes feitos.