Polo que sabemos, a conformación da paisaxe tradicional da Galicia rural está basicamente rematada arredor do século XII e permanecerá, sen case cambios, até os anos 70 do pasado século. Dicimos sen case cambios aínda que os houbo xa que a paisaxe non é unha realidade estática, así imaxinemos os que supuxeron a introdución de cultivos americanos como o millo e a pataca a partir do século XVI.

Ademais dos procesos naturais de conformación do contorno, este cambia tamén pola acción humana, o que engade elementos culturais que podemos remontar até hai 10.000 anos, e que son o produto das múltiples e sucesivas formas de habitar, percorrer, pensar e alterar a paisaxe dende a prehistoria, dando lugar a unha paisaxe que é a fusión entre natureza e cultura.

O proceso de concentración parcelaria iníciase en 1952 coa promulgación dunha primeira disposición sendo ministro de agricultura Rafael Cabestany de Anduaga, quen promove un ensaio de concentración que, ante o éxito acadado, anima o desenvolvemento lexislativo que culminará en 1955 coa Lei de reforma e desenvolvemento agrario (LRYDA).