Anfibios
Nome común | Tritón |
Nome científico | Lissotriton boscai |
Descrición | Anfibio de pequeno tamaño, miden uns 8-9 cm, compacto, de fuciño lonxitudinal, a miúdo cun suco lonxitudinal. O dorso é parduzco nos machos e pardo oliva nas femias. Ventre amarelo a laranxa, bordos claros e manchado de negro. |
Hábitat | Ambientes moi diversos, dende bosques de carballos, plantacións de eucaliptos, zonas de matogueira e cultivos, etc…Pasan o día debaixo das pedras, saíndo a cazar de noite. Os cágados miden entre 10 e 18 mm, son de cor amarelada cun deseño punteado en escuro. |
Nome común | Pintega común |
Nome científico | Salamandra salamandra |
Descrición | Anfibio que pode chegar aos 25 cm de lonxitude, de cabeza robusta, con ollos redondeados e prominentes. Corpo redondeado, de pel lisa, con sucos nos costados. A cor é variable, polo xeral hai unha base negra na que aparecen manchas amarelas. A súa pel contén pequenas cantidades de sustancias tóxicas que irritan os ollos e a boca dos predadores. Se perden algún membro, poden rexeneralo. |
Hábitat | Hábitos nocturnos, aínda que poden estar activos polo día se a humidade relativa é alta e cando a temperatura é fresca. Polo día o seu refuxio son os troncos das árbores caídas ou debaixo das pedras. As larvas atópanse nos arroios e fontes de augas limpas. |
Nome común | Limpafontes común |
Nome científico | Triturus marmoratus |
Descrición | Anfibio que pode chegar aos 25 cm de lonxitude, de cabeza robusta, con ollos redondeados e prominentes. Corpo redondeado, de pel lisa, con sucos nos costados. A cor é variable, polo xeral hai unha base negra na que aparecen manchas amarelas. A súa pel contén pequenas cantidades de sustancias tóxicas que irritan os ollos e a boca dos predadores. Se perden algún membro, poden rexeneralo. |
Hábitat | Pasan o día baixo as pedras, saíndo para cazar de noite. Aparéanse en pozas e estanques pequenos. Observa retiro invernal. |
Nome común | Salamandra galega |
Nome científico | Chioglossa lusitanica |
Descrición | É unha salamandra pequena, alargada e esbelta cunha cola moi longa que pode amputarse como o rabo dos lagartos. |
Hábitat | Máis activa durante a noite é semiterrestre e encontrase baixo as pedras, entre o musgo ou follarasca, sempre cerca de arroios con auga corrente e limpa. |
Nome común | Sapo partero |
Nome científico | Alytes obstetricans |
Descrición | É de pequeno porte, 5cm; aspecto voluminoso, cabeza grande frente redondeada, ollos prominentes (pupila vertical, iris dourado e vetas negras). Tímpano visible e máis diminuto que o ollo. A pel é granulosa con verrugas pequenas, agrupadas nos costados en dúas fileiras dorsolaterais. |
Hábitat | O seu hábitat natural son os bosques templados, subtropical ou tropicais secos, arbustos temperados, ríos, lagos e pantanos de auga doce, desertos temperado, campo arable, pasturas, área urbana. |
Nome común | Sapo raxado |
Nome científico | Discoglossus galganoi |
Descrición | Sapiño de pequeno tamaño de 45 a 75 mm, de cabeza aplanada, case tan longa como ancha, e fociño obtusamente puntiagudo. |
Hábitat | Ocupa unha gran variedade de hábitats, case sempre sobre substratos silícios ou metamórficos, en zonas abertas, en ríos e regatos, en zonas de elevada humidade con abundancia de vexetación herbácea, que lle serve de refuxio. |
Nome común | Sapo cuncheiro |
Nome científico | Bufo bufo |
Descrición | Os machos roldan os 8 cm de lonxitude e as femias 13 cm, aínda que excepcionalmente poden alcanzar uns 15 cm de lonxitude. Pesan entre 20 e 80 gramos. As femias son xeralmente máis grosas que os machos e as mostras do sur tenden a ser máis grandes que as do norte. |
Hábitat | Atópase principalmente en zonas boscosas con coníferas, caducifolias e bosques mixtos, especialmente en lugares húmidos. Tamén habita en campo aberto, prados, soutos, cultivos, parques e xardíns, e a miúdo dáse en zonas secas bastante afastadas de auga estancada. |
Nome común | Sapo corriqueiro |
Nome científico | Bufo calamita |
Descrición | Sapo de entre 5 e 6 cm de lonxitude, con máximos nas femias de 9,5 cm e nos machos de 9 cm. Moi raramente alcanzan os 12 cm. As tallas das poboacións ibéricas son algo maiores que as centroeuropeas, fóra da poboación de Doñana onde se observa un fenómeno de ananismo. |
Hábitat | De hábitos terrestres, ocupa case calquera hábitat, evitando as rexións eurosiberianas máis húmidas e os bosques densos con abundante sotobosque. Require de pozas pequenas ou temporais para reproducirse. |
Nome común | Ra patilonga |
Nome científico | Rana ibérica |
Descrición | É unha pequena ra vermella, do grupo de ra temporaria, que habita o norte de Portugal, Galicia, a cordilleira Cantábrica e o Sistema Central ibérico, nos seus sectores occidentais e centrais. |
Hábitat | É unha ra de montaña, que se atopa en regatos e charcas de auga fría sobre substrato rochoso e entre vexetación de ribeira. Captura sobre todo presas terrestres, principalmente insectos e arañas. |
Nome común | Ra verde |
Nome científico | Pelophylax perezi |
Descrición | É unha ra entre mediana e grande, que pode alcanzar os 11 cm de lonxitude nas femias, aínda que non adoita exceder dos 8 cm. |
Hábitat | É unha especie estritamente acuática, aparecendo en todo tipo de masas de auga, aínda que preferiblemente en ambientes permanentes. |